Φρειδερίκος Αύγουστος

I

Όνομα βασιλιάδων της Σαξονίας.

1. Φ.Α. A’ o Δίκαιος (1763 – 1827). Γιος και διάδοχος του εκλέκτορα Φρειδερίκου - Χριστιανού, βασίλεψε αρχικά με την κηδεμονία του θείου του πρίγκιπα Ξαβιέρου. Το 1778 ανέλαβε μόνος του την εξουσία, την οποία άσκησε με φιλελεύθερο τρόπο. Τον ίδιο χρόνο συμμάχησε με τον Μεγάλο Φρειδερίκο της Πρωσίας εναντίον της Αυστρίας. Λίγα χρόνια αργότερα αρνήθηκε να δεχτεί το στέμμα της Πολωνίας, παρά το γεγονός ότι την προσφορά είχαν εγκρίνει όλες οι τάξεις των Πολωνών. Στη διάρκεια των πολέμων των Γερμανών ηγεμόνων εναντίον της Γαλλικής επανάστασης (1793) αναμείχθηκε στην αρχή και εκείνος, αλλά τελικά αποσύρθηκε. Την εποχή της αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα, παρασύρθηκε στους πολέμους εναντίον των Γάλλων αλλά, παρά τη στάση του αυτή, ο Ναπολέων του συμπεριφέρθηκε, μετά τη νίκη του στην Ιένα, φιλικά προσάρτησε γειτονικά εδάφη στο δουκάτο του και το αναγνώρισε ως βασίλειο. Από τότε προσχώρησε στην ομοσπονδία των Γερμανών ηγεμόνων του Ρήνου, ονομάστηκε βασιλιάς και μετά, με τη συνθήκη του Τιλσίτ, προσάρτησε το δουκάτο της Βαρσοβίας. Μετά τη μάχη της Λειψίας, η πρωτεύουσά του κυριεύτηκε από τους συμμάχους, ενώ ο ίδιος αιχμαλωτίστηκε και οδηγήθηκε στο Βερολίνο. Στο συνέδριο της Βιέννης έχασε μεγάλο μέρος των εδαφών του, τα οποία προσαρτήθηκαν στην Πρωσία ως αποζημίωση για τις θυσίες και τις πολεμικές καταστροφές της. Επιπλέον αφαιρέθηκε από την κυριαρχία του Φ.A. και το δουκάτο της Βαρσοβίας, το οποίο προσαρτήθηκε στη Ρωσία.

2. Φ.Α. B’ (1830 – 1854). Ανιψιός του προηγούμενου, γιος του αδελφού του Μαξιμιλιανού. Εξαιτίας της ευφυΐας και του φιλελεύθερου χαρακτήρα του, ήταν εξαιρετικά δημοφιλής. Με αφορμή το επαναστατικό κίνημα του 1830, ο θείος του βασιλιάς Αντώνιος τον ονόμασε συμβασιλέα. Τον επόμενο χρόνο παραχώρησε στους υπηκόους του σύνταγμα, αυτοδιοίκηση στις πόλεις, κατάργησε πολλά προνόμια της Εκκλησίας, αναδιοργάνωσε τη δικαιοσύνη και πραγματοποίησε διοικητικές μεταρρυθμίσεις. Παράλληλα ενδιαφέρθηκε για την ανάπτυξη των επιστημών, στην οποία βοήθησε και ο ίδιος προσωπικά. Όταν το 1836 ο θείος του Αντώνιος πέθανε, έμεινε μόνος βασιλιάς και συνέχισε την πολιτική που χάραξε με βάση το σύνταγμα που είχε παραχωρήσει. Στην ίδια αυτή πολιτική οφείλεται και το γεγονός ότι, ενώ το 1848 η υπόλοιπη Γερμανία, με κέντρα τη Βιέννη και το Βερολίνο, συγκλονίστηκε από λαϊκές επαναστάσεις, η Σαξονία έμεινε ήρεμη. Ωστόσο, τον επόμενο χρόνο, εξαιτίας της όξυνσης των επαναστατικών κινημάτων, διέλυσε το κοινοβούλιο και ανέστειλε την ισχύ του συντάγματος, με αποτέλεσμα, ύστερα από εξέγερση στη Δρέσδη, να καθαιρεθεί και να ανακηρυχθεί στη χώρα η δημοκρατία. Η ανακήρυξη της δημοκρατίας προκάλεσε την επέμβαση της Πρωσίας και της Αυστρίας, που δεν ανέχονταν τη δημιουργία δημοκρατικών εστιών στη Γερμανία. Οι δύο δυνάμεις κατέλυσαν δυναμικά τη δημοκρατία και επανέφεραν στον θρόνο τον Φ. Α. Στη συνέχεια, οι δυνάμεις που αποκατέστησαν τη μοναρχία στη Σαξονία, υπαγόρευσαν και τον τρόπο άσκησης της βασιλικής εξουσίας που από τότε στηρίχθηκε στη βία και την τρομοκρατία. Ο Φ.Α. έπεσε θύμα δυστυχήματος στη διάρκεια ενός ταξιδιού του από το Μόναχο στη Δρέσδη.

3. Φ.Α. Γ’ (1865 – 1932). Ο τελευταίος βασιλιάς (1904-18) της Σαξονίας. Γιος και διάδοχος του βασιλιά Γεωργίου. Το 1891 παντρεύτηκε την αρχιδούκισσα Λουίζα της Αυστρίας την οποία, το 1903, ύστερα από την αποκάλυψη διαφόρων σκανδάλων χώρισε. Μετά την ήττα της Γερμανίας στον A’ Παγκόσμιο πόλεμο, ο Φ.Α. υποχρεώθηκε να παραιτηθεί.

II

Όνομα 3 εκλεκτόρων της Σαξονίας, 2 από τους οποίους ήταν και βασιλιάδες της Πολωνίας.

1. Φ.Α. A’. Εκλέκτορας της Σαξονίας (1529-1586). Διαδέχτηκε τον αδελφό του Μαυρίκιο και, στη διάρκεια της εξουσίας του, πήρε μέτρα για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας του, βελτίωσε τη νομοθεσία και αναδιοργάνωσε τη δικαιοσύνη και τα δικαστήρια. Στην εποχή του τονώθηκε το εμπόριο, ανπτύχθηκε η υφαντουργία και αυξήθηκε η γεωργική παραγωγή. Παράλληλα χτίστηκαν μεγαλοπρεπή οικοδομήματα, πνευματικά και πολιτιστικά ιδρύματα και βιβλιοθήκες.

2. Φ.Α. B’ (Δρέσδη 1670 – Βαρσοβία 1733). Εκλέκτορας της Σαξονίας και βασιλιάς της Πολωνίας. Πατέρας του ήταν ο εκλέκτορας Γεώργιος A’ και μητέρα του η πριγκίπισσα της Δανίας Άννα Σοφία. Προκειμένου, μετά τον θάνατο του Ιωάννη Σοβιέσκι (1696), να γίνει βασιλιάς δεν δίστασε να απαρνηθεί τον λουθηρανισμό και να γίνει καθολικός. Ένα μήνα αργότερα, μερίδα των μελών της δίαιτας τον ανακήρυξε βασιλιά της Πολωνίας, ενώ μια άλλη ψήφισε υπέρ του πρίγκιπα Κόντι. Ο Φ.Α. όμως πρόφτασε και κατέλαβε την εξουσία, αναγκάζοντας τον Κόντι να παραιτηθεί από τη διεκδίκηση του θρόνου. Αφού εδραίωσε την εξουσία του, συνέχισε τον πόλεμο εναντίον των Τούρκων, που είχε διακόψει ο προκάτοχος του Ιωάννης Σοβιέσκι. Ο στρατός της Πολωνίας, ενισχυμένος και από δυνάμεις της Σαξονίας, σημείωσε αξιόλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Τελικά όμως ο πόλεμος ανάμεσα στην Πολωνία και την Τουρκία έληξε με τη συνθήκη του Κάρλοβιτς, η οποία εξασφάλιζε στην πρώτη την κατοχή της Ουκρανίας και της Ποδολίας. Την ίδια εποχή συναντήθηκε με τον Μέγα Πέτρο, με τον οποίο και συμμάχησε εναντίον του βασιλιά της Σουηδίας Καρόλου IB’. Σύμφωνα με τους όρους της συμμαχίας, η Πολωνία θα αποσπούσε από τη Σουηδία τη Λιθουανία και η Ρωσία τα λιμάνια της Βαλτικής. Οι προσδοκίες όμως των δύο συμμάχων διαψεύστηκαν, όταν ο Φ.Α. νικήθηκε από τον Κάρολο IB’ και υποχρεώθηκε από τη συνθήκη του Αλτράνσταιτ, που υπογράφθηκε το 1706, να παραιτηθεί από τον πολωνικό θρόνο. Μετά την ήττα των Σουηδών στην Πολτάβα (1709), ξαναπήρε τον θρόνο του και ανανέωσε τη συμμαχία του με τους Ρώσους. Ο Φ.Α. ήταν έκφυλος και σπατάλησε τεράστια ποσά για τη συντήρηση των ερωμένων του και την προσωπική του χλιδή.

3. Φ.Α. Γ’ (1696 – 1763). Εκλέκτορας της Σαξονίας και βασιλιάς της Πολωνίας. Το 1712, στη διάρκεια ταξιδιού του στην Ιταλία, ασπάστηκε τον καθολικισμό. Ως εκλέκτορας, εργάστηκε για την πρόοδο των επιστημών και των Καλών Τεχνών. Πάντως, είναι περισσότερο γνωστός ως βασιλιάς της Πολωνίας, στο θρονο της οποίας ανέβηκε το 1736 με τη βοήθεια των Ρώσων, οι οποίοι έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην απόκρουση των σχεδίων των αντιπάλων του να ανακηρύξουν βασιλιά τον Στανίσλαο Λεζίνσκι. Στα χρόνια της βασιλείας του συνεχίστηκε η παρακμή τη Πολωνίας, που άρχισε από την εποχή του πατέρα του. Ο Φ.Α. έμενε κυρίως στη Δρέσδη, ενώ την πραγματική εξουσία ασκούσε ο κόμης Μπριλ (Brόhl). Αργότερα, στον επταετή πόλεμο μεταξύ Αυστρίας και Πρωσίας, πήγε με το μέρος της Αυστρίας. Όπως και ο πατέρας του, έτσι και αυτός, ζούσε στη χλιδή και στην πολυτέλεια, ενώ ο λαός του υπέφερε.

O Φρειδερίκος - Αύγουστος Β’, εκλέκτορας της Σαξονίας και βασιλιάς της Πολωνίας.